اختلال PMDD دیسفوریای پیش از قاعدگی: رنج عاطفی در سایه هورمون‌ها
اختلال PMDD، شکل شدیدتر PMS است که در زندگی روزمره فرد اختلال ایجاد می‌کند.
بسیاری از زنان در طول چرخه قاعدگی خود، علائمی مانند نوسانات خلقی، تحریک‌پذیری و نفخ را تجربه می‌کنند. اما برای برخی، این علائم به حدی شدید و ناتوان‌کننده می‌شود که زندگی روزمره و روابطشان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. اینجاست که صحبت از اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) به میان می‌آید.
اختلال PMDD چیست؟
PMDD نوعی اختلال خلقی است که به طور خاص با چرخه قاعدگی مرتبط است. علائم این اختلال معمولاً در فاز لوتئال (هفته‌های قبل از قاعدگی) ظاهر می‌شود و با شروع قاعدگی به طور قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. PMDD را می‌توان به عنوان نوعی شدیدتر از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) در نظر گرفت.
علائم اختلال PMDD:
علائم PMDD می‌تواند طیف وسیعی از علائم عاطفی و جسمی را شامل شود. برخی از علائم رایج عبارتند از:
-
علائم عاطفی اختلال PMDD:
- افسردگی شدید
- اضطراب و تحریک‌پذیری
- نوسانات خلقی شدید
- احساس ناامیدی و بی‌قراری
- کاهش میل جنسی
- افکار خودکشی (در موارد شدید)
-
علائم جسمی اختلال PMDD:
- خستگی و کمبود انرژی
- سردرد و میگرن
- نفخ و درد شکم
- حساسیت سینه‌ها
- تغییرات اشتها و ولع خوردن
- مشکلات خواب
تشخیص اختلال PMDD:
تشخیص PMDD می‌تواند چالش‌برانگیز باشد، زیرا علائم آن می‌تواند با سایر اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اضطراب هم‌پوشانی داشته باشد. برای تشخیص PMDD، لازم است که معیارهای خاصی را برآورده کنید، از جمله:
- تجربه علائم شدید در اکثر چرخه‌های قاعدگی در طول سال گذشته
- ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره به دلیل علائم
- عدم وجود علائم مشابه در سایر مواقع ماه
درمان اختلال PMDD:
درمان PMDD معمولاً شامل ترکیبی از درمان‌های دارویی و غیردارویی است. برخی از گزینه‌های درمانی عبارتند از:
- داروهای ضدافسردگی: می‌توانند به بهبود علائم افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی کمک کنند.
- هورمون‌تراپی: شامل استفاده از قرص‌های ضدبارداری، پروژسترون یا داروهای ضدآندروژن برای تنظیم هورمون‌ها و کاهش علائم PMDD.
- تغییرات سبک زندگی: مانند ورزش منظم، رژیم غذایی سالم، خواب کافی و تکنیک‌های مدیریت استرس می‌توانند به کاهش علائم PMDD کمک کنند.
تفاوت PMS و PMDD
هر دو سندرم پیش از قاعدگی (PMS) و اختلال دیسفوریای پیش از قاعدگی (PMDD) با علائمی شبیه به هم در فاز لوتئال چرخه قاعدگی (حدود دو هفته قبل از قاعدگی) بروز می‌کنند، اما تفاوت‌های کلیدی‌ای بین آنها وجود دارد:
شدت علائم:
- PMS: علائم PMS خفیف‌تر هستند و به طور قابل توجهی زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار نمی‌دهند.
- PMDD: علائم PMDD شدیدتر هستند و به طور قابل توجهی در عملکرد اجتماعی، شغلی و روابط فرد تداخل ایجاد می‌کنند.
مدت زمان علائم:
- PMS: علائم PMS ممکن است چند روز قبل از قاعدگی ظاهر شده و پس از شروع خونریزی کاهش یابند.
- PMDD: علائم PMDD معمولا **به مدت حداقل دو هفته قبل از قاعدگی وجود داشته و ممکن است تا چند روز پس از شروع خونریزی نیز ادامه پیدا کنند.
تاثیر بر زندگی روزمره:
- PMS: معمولا اختلالی در زندگی روزمره فرد ایجاد نمی‌کند.
- PMDD: به دلیل شدت علائم، در زندگی روزمره فرد تداخل قابل توجهی ایجاد می‌کند.
علائم خاص:
- PMDD: در کنار علائم مشترک با PMS، ممکن است شامل افسردگی شدید، افکار خودکشی، و نوسانات خلقی شدید باشد.
شیوع:
- PMS: در حدود 80-90% از زنان علائم خفیف تا متوسط PMS را تجربه می‌کنند.
- PMDD: در حدود 3-8% از زنان در سنین باروری دچار PMDD هستند.
به طور خلاصه، PMS یک تجربه رایج با علائم خفیف در اکثر زنان است، در حالی که PMDD یک اختلال جدی‌تر است که بر جنبه‌های مختلف زندگی فرد تاثیر می‌گذارد. اگر علائم شدید و آزاردهنده‌ای را قبل از قاعدگی تجربه می‌کنید، حتما به متخصص زنان یا روانپزشک مراجعه کنید تا تشخیص و درمان مناسب دریافت نمایید.
سخن پایانی:
PMDD یک اختلال واقعی و قابل‌درمان است. اگر فکر می‌کنید ممکن است به PMDD مبتلا باشید، صحبت با پزشک متخصص زنان یا روانپزشک برای تشخیص و درمان مناسب بسیار مهم است. با درمان مناسب، می‌توانید علائم PMDD را کنترل کرده و کیفیت زندگی خود را به طور قابل‌توجهی ارتقا دهید. درک صحیح PMDD با استفاده دانستنی‌های روز در حوزه فن‌آوری‌های رایانه است که با بهره‌گیری از علم نوین نانو برای زنانی است که با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کنند.
توجه:
این مقاله فقط برای اطلاع‌رسانی است و جایگزین مشاوره با متخصصان پزشکی نمی‌باشد.